Antibioticaresistentie
Antibiotica zijn medicijnen die worden voorgeschreven bij bacteriële infecties. Ze doden de bacteriën of remmen hun groei. Het probleem ontstaat wanneer deze medicijnen te vaak worden gebruikt, waardoor bacteriën ongevoelig kunnen worden. Dit leidt tot een situatie waarin antibiotica hun werking verliezen en sommige infecties moeilijker te behandelen worden. De oorzaak van resistentie ligt in het verkeerd en overmatig gebruik van antibiotica. Als antibiotica te kort worden gebruikt, blijven de sterkste bacteriën over, die zich vervolgens vermenigvuldigen. Dit leidt tot selectie van resistente bacteriën. Als antibiotica te vaak worden gebruikt, gebeurt hetzelfde.
Deze resistentie vormt een groeiende bedreiging. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zouden er tegen 2050 meer mensen kunnen sterven aan infecties dan aan kanker. Daarom zoeken wetenschappers dringend naar oplossingen.
Verkennen van nieuwe omgevingen
Een mogelijke oplossing ligt in het onderzoeken van nieuwe omgevingen. Zeventig procent van alle goedgekeurde antibiotica komt van actinobacteriën in de bodem. Toch zijn er nog veel plaatsen op aarde waar deze bacteriën niet zijn onderzocht. Een onderzoeksteam besloot daarom nieuwe gebieden te verkennen, en ging op expeditie naar de Noordelijke IJszee.
Noordelijke IJszee
In plaats van moleculen te zoeken die bacteriën doden of hun groei remmen (zoals traditionele antibiotica), richtten de onderzoekers zich op moleculen die het vermogen van bacteriën om ziektes te veroorzaken verminderen. Dit maakt het voor bacteriën moeilijker om resistentie te ontwikkelen en vermindert ook ongewenste bijwerkingen.
Vier soorten bacteriën
Tijdens hun expeditie verzamelden de onderzoekers vier soorten actinobacteriën uit ongewervelde zeedieren nabij Spitsbergen. Deze bacteriën werden in het laboratorium gekweekt en geanalyseerd. Vervolgens werden verschillende stoffen uit deze bacteriën getest op hun werking tegen enteropathogene E. coli (EPEC), een bacteriestam die ernstige diarree kan veroorzaken bij jonge kinderen in ontwikkelingslanden.
Twee veelbelovende verbindingen
De onderzoekers ontdekten twee veelbelovende verbindingen met sterke antivirulentie- of antibacteriële eigenschappen. Eén verbinding, afkomstig van de bacteriestam Rhodococcus (T091-5), en een andere van de stam Kocuria (T160-2). Beide verbindingen remmen de hechting van EPEC aan de darmwand en blokkeren de binding met gastheercellen.
Wat de verbinding uit T091-5 uniek maakt, is dat het de groei van EPEC niet vertraagt, in tegenstelling tot de andere verbinding. Dit is belangrijk omdat het de kans op resistentie vermindert.
Toekomst
De studie toont aan dat het verkennen van nieuwe, onontdekte gebieden veel potentie heeft voor het ontwikkelen van nieuwe antibacteriële middelen. Deze ontdekkingen zouden een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan de strijd tegen de toenemende antibioticaresistentie en de ontwikkeling van een nieuwe generatie antibiotica mogelijk maken.
Bronnen